De voorbije maand was er 1 van grote veranderingen.
Vooreerst werden mijn marktactiviteiten op een lager pitje gezet. Sinds half september ben ik full-time tuinman met al enkele mooie opdrachten achter de rug en nog enkele mooie in het verschiet. Gisteren sleepte ik nog een Engelse klant binnen met een tuin van maar liefst negen hectare, gelukkig liep hij door dat gesleep slechts wat oppervlakkige schaafwonden op.
Onze dochter Zonne, die ons veel plezier geeft en van ons veel energie vraagt, deed gisteren voor de tweede keer kakatje op haar potje. Alhoewel je die -tje gerust mag weglaten. En dan bedoel ik echt niet van het woord potje.
Een dezer dagen kreeg ze plots de ultieme ingeving. "Laat me eens het sprookje van Hans en Grietje naspelen" moet ze wellicht gedacht hebben. Klein detail echter, in plaats van broodkruimels had ze tandpasta gebruikt om haar spoor te markeren. "vogels eten geen tandpasta" zal ze wellicht gedacht hebben. En oh ja, ze had het niet buiten gedaan maar lekker gezellig knussie-knussie binnen. En wat je ook zou denken, alles zag er heus niet witter-dan-wit uit. Het is haast niet te geloven dat je door dat spul hoegenaamd wittere tanden krijgt want het kleeft als behangerslijm.
Ergens in het voorjaar verloor ik tijdens het maaien met de tractor mijn trouwring. Ik wist ongeveer waar, maar zelfs groots opgezette zoekacties met drones en helikopters bleven zonder resultaat. Enkele dagen terug in de tijd kwam Ludovic, de plaatselijke geitenboer en vriend des huizes, langs met een metaaldetector. Tien minuten later kon ik de ring terug op mijn vinger schuiven, Een heel fijn gevoel die 's avonds werd afgesloten met een groots vuurwerk.
L'été Indien is sinds vorige week definitief voorbij. Waar het toen nog vlotjes vijfentwintig graden was, moeten we het nu stellen met tien graden minder. Dat het deze keer menens is bewezen de kraanvogels eergisteren, die met zijn duizenden, in prachtige V-formaties, boven ons hoofd, richting het zuiden trokken. Ik kijk nu al uit naar hun volgende doortocht.
We spotten deze week eveneens een edelhert op ons domein, en dat voor de eerste maal. Imposant en adembenemend hoe hij totaal zen-zijnde de omgeving rondom hem aan het opnemen was.
En alsof dat allemaal nog niet genoeg was hoorden we deze week van Nonkel Herman dat ook hij zich definitief in La douce France komt vestigen. Bij deze wensen we hem een dikke proficiat met zijn moedige beslissing.
Van uw correspondent ter plaatse.
A+
Bedankt beste Koen, Katrien en Zonne ! Vorige week bij immo AVIS in Muzillac het onderhandelingscontract getekend om van de gemeente Arzal het laatste bouwperceel te kunnen kopen. Al de andere bouwpercelen zijn in de handen van partikuliere eigenaars. Resultaat, stinkend duur ! Arzal ligt slechts 6 a 8 km van de Alantische oceaan vandaar die dure bouwpercelen. Ik heb geluk gehad want gisteren heb ik in het AVIS agentschap in Muzillac het verkoopscontract kunnen tekenen. De burgemeester van Arzal had al zijn handtekening geplaats. Volgende week woensdag of donderdag moet er bij mij in Arzal een aangetekend schrijven toekomen. Na het ontvangst van dat document, moet ik 7 dagen wachten. Een soort verplichte bedenktijd. Geen reactie van mij en de verkoopsovereenkomst wordt bindend. Daarna gaat het hele dossier naar de notaris. Ten laatste 31 januari 2014 moet alles rond zijn. Volgende week woensdag afspraak met een architect in La roche Bernard 6 km van Arzal. Ik heb al een lokale bouwondernemer onde4 mijn armen genomen en deze zal daar ook aanwezig zijn. Zaterdag 16 november terug naar Belgie om daar de uitnodiging van de notaris af te wachten. In die periode een tweede bezoek aan de architect en de bouwondernemer en dan kan de trein vertrekken. De verwachting is dat tussen september en november de woning opgeleverd gaat worden. Een nieuw leven in een nieuwe woning in Frankrijk wordt dan een feit. Met grote dank aan mijn vriend Jacques in Turnhout die in stilte mijn appartement heeft overgenomen. Zonder zijn hulp zou ik mijn droom in Frankrijk te wonen te leven nooit hebben kunnen waarmaken. Bedankt beste Jacques ! Zo, nu nog vele groetjes en dikke zoenen aan jullie beste Koen, Katrien en Zonne en tot de volgende keer ! Nonkel Herman in Arzal ! :-))
BeantwoordenVerwijderen