Deze morgen zat ik in een Mandarijn-Chinees dagblad te bladeren. Dat hadden we onlangs gratis gekregen bij een kilo stoofprei. Normaal gesproken werd het geschonken bij de aankoop van drie mandarijntjes maar die waren natuurlijk in een mum van tijd uitverkocht. Er zaten echter nogal wat rotte in de dozen waardoor er eigenlijk meer kranten waren dan mandarijntjes. We hadden ook nog vier kamelenpoten en een kwartje kilo eksterogen gekocht maar daar werd niets gratis bij weggegeven. We brachten ook een extreem dure fles wijn mee. Met dat geld kon je een klein Mongools dorp een maand lang van cornetto’s-in-drie-kleuren voorzien. Maar ondanks zijn prijs smaakte de wijn naar vuile sokken. Niet dat ik ooit al eens vuile sokken heb geproefd. Maar ik weet zeker dat de smaak vergelijkbaar is. Er stond nochtans op dat de wijn op een beurs de eerste prijs had gewonnen. Toen we na het proeven toch eens beter keken, bleek de gouden medaille te zijn geschonken voor de mooiste kurk. En het moet gezegd, die was werkelijk prachtig.
Hebt u ooit al eens een Mandarijns-Chineens dagblad in de handen gehad? Werkelijk boeiend. Zo boeiend dat ik drie uur later plots wakker schoot. Met wat kwijl die uit mijn linker mondhoek liep. Uit mijn rechter was er ook wat gelopen. Maar dat was reeds opgedroogd. Door de zon. Die de ganse voormiddag van de partij was. Wat altijd fijn is. Zeker als er voor de ganse dag regen is voorspeld. Omgekeerd is natuurlijk balen. Je legt de avond van voordien je zwembroek en zonnecrème klaar en als je ‘s morgens de luiken opent, passeert de buurman met zijn kano door de straat.
Maar in dat Chinees dagblad dus, stond een lange reportage over het fenomeen “raamkijker”. Kent u dat begrip? Wellicht niet, als je nooit iets anders leest dan de Streekkrant of het parochieblad. Alhoewel er in dat laatste soms ook wel eens beklijvende interviews te lezen vallen. In China is het namelijk zo, dat wanneer je waardeloos bent in je job, je niet wordt ontslagen maar wel wordt vernederd. Je blijft op de loonlijst staan, je krijgt een bureau bij het raam en het enige wat je nog te doen hebt, is erdoor kijken.
Nu we het toch over werk hebben. Ik had onlangs een sollicitatiegesprek bij een firma in Tocane-Saint-Apré, hier achter de hoek. Gedurende bijna een uur sloeg die baas me rond de oren met de werkwijze van hun bedrijf en hoe hij wilde dat alles verliep. Hij sloot uiteindelijk af met de woorden: “dit zijn dus de regels”. “Best”, antwoorde ik, “Maar het zijn jullie regels en ik werk hier niet”. Zijn ogen vielen bijna uit zijn kassen. Die man had trouwens ook iets griezeligs over zich. Hij leek me het soort van personage van wie je later ontdekt dat hij in werkelijkheid een ontsnapte Nazi-kampbewaarder is. En eigenlijk had ik toch al geen zin om de ganse dag met kokosnoten op de markt te gaan staan. In kokosnoten blijken namelijk vaak muizenskeletten te zitten. Het is makkelijker om slank en hongeriger naar binnen te kruipen dan om er voldaan maar dik terug uit te komen.
Eet u vaak kokosnoten?
Staat uw bureau eveneens aan het raam?
En gelooft u ook in engelen?
Misschien weet Katrien daarop wel de antwoorden, in een nieuwe aflevering van les deux fromages en France.
Van uw correspondent ter plaatse.
A+
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenBeste Koen, hoe dikwijls heb ik u al niet gezegd dat je vóór het slapen gaan niet te veel wijn moet drinken ! Je ziet nu wat er van komt ! Dromen die op niets slaan en dan nog Chinese dromen ? Volgende keer vóór het slapen gaan wat meer water, koffie of thee drinken. Melk mag ook ! :-) Beste Katrien, hou uw ventje wat in de gaten he ! :-)
BeantwoordenVerwijderenUw houding, gedrag Koen daar bij die firma om de hoek, kan ik echt niet goedkeuren. Wat moet die man nu niet over, van ons Vlamingen denken. Wij Vlamingen dan wereldwijd bekend als harde, volgzame werkers. Zelfs de Walen weten dat ! Straks is onze goede naam, reputatie naar de kl***n ! Shame on you Koen ! :-)
Voor de rest beste Koen, Katrien en Zonne, kan ik jullie vertellen dat hier in Turnhout alles goed gaat. Gisteren een leuke avond gehad met de kinderen Sebastian en Melrose in de Mc. Donalds in Geel. Hun mama KD was er ook bij. Zij laat u bij deze ook weten dat dat verhaal van die muizen skeletten in kokosnoten niets klopt dus niet waar is en zij kan dat weten want zij is Afrikaans en hadden bij hun kokosbomen in de tuin. :-) Dus beste Koen, met de kokosnoten is er niets aan de hand. Je mag kokosnoten met een gerust hart op het menu zetten. Dit alles maar terzijde. :-) Wij hebben onze buiken ( grote en kleine ) in de Mc. Donalds goed gevuld en daarna terwijl de kinderen zich in de binnenspeeltuin amuseerden, heb ik samen met KD nog een leuke babbel op het terras gedaan. Melrose heeft een leuke, heerlijke achtste verjaardag gehad. Om eerlijk te zijn, hebben wij allen een fantastische avond gehad ! De sfeer was zo goed dat ik tijdens het ophalen van mijn gasten, tijdens ons verblijf in de Mc. Donalds en toen ik hen terug huis bracht, overladen met knuffels en zoenen de mama van de kinderen inbegrepen. De knuffels, zoenen met de mama waren wel intenser en steviger maar als vrijgezel, mag je zo'n kansen niet laten liggen he ! :-)
Zo beste vrienden in La Douce France, nog een leuk weekend verder !
:-) Nonkel Herman :-)
PS ! Ik heb mijn eerste bijdrage verwijderd omdat er naar mijn mening teveel fouten in zaten. Misschien nu nog maar ik neem er deze keer wel genoegen mee ! :-)