Gisterenavond was het personeelsfeest. Maar niet zomaar een personeelsfeest. Denk minder “gezellig zaaltje met droge nootjes” en meer “Versace afterparty aan zee.” Bijna 500 mensen op een locatie die zó uit een glossy lifestylemagazine kon komen. Manhattan meets Mykonos. Beverly Hills, maar dan met feta.
En terwijl wij daar stonden, onder de palmbomen en led-verlichting, begon de echte show. Geen DJ met een rookmachine – neen, de sterren van de avond waren donder en bliksem. Een onweer dat de lucht openscheurde alsof Zeus himself genoeg had van onze Spotify-playlist. Regen bleef grotendeels uit (dank u, Poseidon), maar het spektakel was ongezien. Alsof God een discotheek had geopend boven de Egeïsche Zee.
We kregen twee gratis drankjes. Twee. Daarna kwam de realiteit, zoals altijd in Griekenland, keihard in the face: een derde drankje? Dat betaal je zelf, manneke. En niet een beetje. Voor de prijs van een mojito had je op eBay waarschijnlijk een tweedehands brommer kunnen kopen. Of een kleine geit.
Op dat moment dacht ik: hoe doen de Grieken dit?
Een gemiddeld loon van 800 euro per maand. Een gin-tonic van 14 euro. Een cocktail van 17 euro. Dat is geen drinken, dat is beleggen. En toch? De terrassen zitten vol. Elke avond. Jongeren nippen nonchalant aan iets met muntblaadjes en parasolletjes. Ze dragen sneakers die duurder zijn dan mijn maandhuur. Ze kijken op hun iPhones alsof de economische crisis een sprookje van Disney is.
Serieus, hebben ze hier een geheime staatslening aan iedereen uitgedeeld? Een verborgen geldboom? Een tante in Zürich?
Ik begin te vermoeden dat Griekenland niet draait op een economie, maar op een collectief talent voor overleven met stijl. Een soort nationale choreografie: overdag ouzo bij oma, ‘s avonds glitter op de boulevard. Niemand begrijpt hoe het werkt. Zelfs de Grieken niet. Maar het werkt. Op een of andere magische, zwoele, mediterrane manier.
En misschien is dat het geheim van dit land. Waar alles te duur is, maar iedereen lacht. Waar de zon elke dag gratis schijnt, en dat blijkbaar genoeg is om je cocktail met flair te bestellen – al is het dan je enige voor de maand.
Yamas, op de Griekse levenskunst. En op die twee gratis drankjes, die ik nu al mis.
Van uw correspondent ter plaatse
A+
Geen opmerkingen:
Een reactie posten