Eén van onze trouwste lezeressen en tevens één van onze trouwste vriendinnen was hier, een kippeneindje terug, enkele dagen op bezoek. Het weer was nog heerlijk en we hadden een heel fijne tijd.
Toen we op een bepaald moment de blog ter sprake brachten had ze er toch wel een vraagje over.
Ze vond het namelijk nogal vreemd dat ik telkens op het eind van de blog mijn bloedgroep vermeldde.
Had ik misschien één of andere tropische bloedziekte opgelopen in één of ander verdacht land ?
Was ik vertegenwoordiger geworden van het Rode kruis ? ?
Hield ik er misschien één of andere hobby op na die het daglicht niet mocht zien ?
Als de wereldkampioen 100-meter dwaas-kijken keek ik haar aan.
Ze keek terug met een blik alsof zij slechts brons had behaald op diezelfde kampioenschappen.
Hier, in de prachtige Aquitaine, nemen we afscheid van elkaar met de woorden A plus. Afkorting van A plus tard. Je moet weten dat ze het hier als een kunst zien om hun woorden of zinnen wat in te korten.
Vandaar dus.
Even ter verduidelijking.
Desalniettemin.
Van uw correspondent ter plaatse.
A+
Eindelijk is het mysterie opgelost!
BeantwoordenVerwijderen