GOD

Halfelf 's avonds. De kikkers beginnen aan hun concerto. Weliswaar met tussenpauzes afgewisseld gaan ze de ganse nacht door. Tijdens die pauzes hoor je het gepiep van, het lijkt wel een onderzeeër . Maar dat is het niet. Gelukkig maar. We wonen tenslotte op het platteland . In eerste instantie dachten we aan een dwergooruil. Het geluid was en is bijna identiek. Maar doordat we het na een tijdje overal begonnen te horen sloeg de twijfel toch ongemerkt toe. Na nog wat research kwam ik tenslotte uit bij de vroedmeesterpad . Maar dit eigenlijk volledig terzijde en helemaal naast de kwestie.

Ook de haan van de buren heeft geen besef van tijd of uur. Onverminderd gaat hij door. Op ieder willekeurig uur van de dag. Met buren bedoel ik de mensen van pakweg een kilometer verder. Niet dat het stoort. Wel integendeel . In België gaat zo'n geluid verloren in de vierentwintiguurs-ruis van verkeer en electriciteit.

Rond drie uur, 't kan wat vroeger, 't kan wat later, hoor je een deur dichtvallen. Het lijkt wel alsof je, gehangen aan een tractor, met een dikke roestvrije ketting, uit je diepste slaap wordt getrokken. Je hoort het gefluister, soms ook wel eens het gehuil of een andere keer weer het gezang van een kind. Ook al geen besef van tijd en ruimte. Het zachte ritselen van het deken wanneer ze eronder schuift. Na vijf minuten haar diepere ademhaling. Ze slaapt. Jij niet. Maar dit natuurlijk ook alweer, volledig terzijde .

Doordat ze je heeft wakker gemaakt hoor je iets wat zij natuurlijk niet kan horen. Zij slaapt tenslotte . Diep. Heel diep. Uilen beginnen te roepen naar elkaar. Soms ver. Soms heel dichtbij. Vlak boven en rondom het huis. De kikkers kwaken intussen de longen uit hun lijf.

Rond halfzes begint het te schemeren. In de bossen begroet een koekoek de dageraad. Al snel daarna hoor je honderden vogels beginnen aan hun nieuwe dag.

Vanaf het moment dat de zon ook effectief deze kant van de aarde beschijnt begint het gezoem van duizenden, wellicht miljoenen insecten. Voor elk wat wils, je kan ze zo gek niet bedenken of ze bestaan.

De bladeren ruisen mee met de wind. Een merel roept zijn lied. Zo nu en dan op de achtergrond een loeiende koe. Heel ver weg, het gehinnik van een paard.

Krekels beginnen bij valavond aan hun eigen serenade. Door de extreme warmte hoor je continu het gekraak en gespok van zichzelf openzettende denne-appels.

Als de avond valt begint het weer van voor-af-aan.

Zonder twijfel.God is a DJ.

Van uw correspondent ter plaatse.

A+