BUITENLUCHT

Het telefoontje die ik vorige week pleegde met de goede-weer-fee heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Het was zijn prijs meer dan waard. Sinds maandag is de lente aangebroken in het Zuidwesten van Frankrijk. De temperaturen klimmen vlot boven de vijftien graden en de zon verwarmd lijf en leden. Houden zo.

Ook op onze nieuwe stek raken we stilaan gesetteld. Hout zagen in het bos, fruitbomen snoeien, een moestuin aanleggen. Zalig om eindelijk terug de buitenlucht te kunnen opsnuiven zonder meteen nat te worden tot op onze ingewanden. En ook voor Zonne is het heerlijk. Ze kan hier ongestoord ravotten en voelt zich zo veilig als een koe in een vegetarisch restaurant. We vonden voor haar ook een crêche op een kippeneindje bij ons vandaan. Er wordt daar behoorlijk wat discipline verwacht van de kindjes, en laat dat nu net iets zijn wat ons dochtertje-lief wel kan gebruiken. De laatste tijd hebben we echt het gevoel dat ze Oost-Indisch doof is voor wat we vertellen, misschien dat ze het in het Frans beter zal begrijpen. 

Ik reed deze week voor het eerst met de tractor en dat moet er behoorlijk opwindend hebben uitgezien, want achteraf kon mijn vrouwtje-lief, die al Frans spreekt als een Congoleese met een hete aardappel in de mond, niet van mijn lijf blijven. Jammer dat de tractor nét nu binnen moest voor herstellingswerken. 

Ik ben uitverteld, hopelijk voor niet te lang.

Was u ooit al in de Lot et Garonne?

Tekent u ook voor driehonderd dagen zon?

En weet u wie dit jaar het WK speervangen won?

Tickets nu al beschikbaar in voorverkoop, in de betere boekhandel welteverstaan, voor een kakelverse nieuwe aflevering van les deux fromages en France.

Van uw correspondent ter plaatse.

A+