Gisteren een ander dagje dan gewoonlijk; Zonne gaat voor de eerste keer naar de onthaalmoeder bij wijze van oefen-dagje. Koen & ik bezoeken de stad Angoulème. Misschien gek dat Zonne “wordt weggebracht” terwijl wij thuis zijn... het is onze eerste dag in Frankrijk, zonder ons dochtertje-lief en zonder andere verplichtingen. Het moet gezegd zijn: het deed ons beiden deugd.
Eliane schreef een briefje over Zonne’s eerste dag... voor diegenen die de Franse taal beheersen, zal dit vlot lezen zijn. Voor de anderen is het misschien een goede oefening. Nog anderen kunnen kiezen voor Google vertalingen... daar knip en plak je de tekst en deze wordt dan volledig vertaald; welliswaar niet helemaal perfect en vloeiend.
Voici, on-y-va!
Vendredi 11 mai 2012
Ma première journée chez Nounou
Quand je suis arriveé avec papa et maman, Nounou et Liliane nous ont acceuilli.
Liliane était contente de me voir.
Ensuite Lana est arrivée avec sa maman. Lana aussi était contente et elle m’a appelé par mon prénom.
Mais j’ai compris qu’il se passait quelque chose, papa et maman ont expliqué des choses à Nounou. Je commençais à pleurer, mais Nounou s’est accrouche de moi et elle m’a parlé pour me rassurer.
Lana avait un joli tee-shirt avec un lapin brillant, je l’ai touché pendant ce temps.
Papa et maman sont partis, je les ai regardé et j’ai pas pleuré.
J’ai joué avec Lana et Liliane, elles me donnaient des jeux musicaux.
Après Jules est réveillé, on est allé dans la chambre pour qu’il s’habille et il a joué avec nous.
Vers 10 heures Nounou nous a installé dans la poussette, nous les 3 plus jeunes:
*Jules bientôt 1 an
*Liliane 19 mois
*et puis moi
*Lana 21 mois à pieds tenait la pousette.
Après la promenade, on a joué tous les quatre dans la cour, avec Nounou. A 11h15 nous sommes tous monté sur la terrasse pour que Nounou prépare le repas.
On était tous les quatre autour de la table, Lana voulait être à côté de moi. Le répas était bon. Purée - haricots verts - filet de poisson - 1 petit suisse avec un compote et un boudoir.
Ensuit on a joué et à tour de rôle Nounou nous a changé pour être prèt pour la sieste.
Au début je n’étais pas d’accord pour dormis. Mais Nounou m’a préparé mon biberon de lait et là j’ai pu m’ endormir.
J’ai fait une sieste de deux heures. Une fois j’ai pleuré, je ne trouvais pas ma sucette, mais nounou est venue et j’ai pu m’endormir.
A 16 heures on a reçevoient un gouter: un compote et un gateau. Après on a joué dans la cour en attendant papa en maman.
Voilà, c’est ça!
Bonne journée à tous!
Grands bizous de Koen, moi et Zonne XXXXXXXXXXX.........
Mijn eerste dag bij Nounou ! Héél leuk ! Ook leuk, tenminste voor mij toch, is het verslag in het Frans van Zonne's eerste dag bij de onthaalmoeder. Het vertalen ging vlot en als ik even niet verder kon, volstond het opzoeken van één bepaald woord om heel de zin te begrijpen. Ik heb er van genoten en het is meteen ook voor mij een goede oefening voor mijn vakantie in september-oktober in dat klein dorpje in je weet wel Bretagne. :-) Jullie gaan mij geen twee keer hebben hoor ! :-) Onthaalmoeder voor Zonne een avontuur maar ook voor papa Koen en mama Katrien denk ik ! Een dag voor jullie tweetjes moet veel deugd gedaan hebben maar ik denk dat jullie in Angouléme toch met drie waren. Volgens mij waren jullie regelmatig met jullie gedachten bij dochterlief Zonne. Wie zou het meeste wie gemist hebben ? :-) Ik denk het antwoord te kennen ! Hun voornamen beginnen beiden met een K ! :-) Ach ja, Angouléme is volgens mijn schoonbroer de eerste belangrijke stad voor de hele omgeving daar. Mijn schoonbroer heeft tijdens de tweede wereldoorlog zes jaar van zijn kinderjaren in het bijgelegen Torsac doorgebracht. Dat heb ik al eens eerder verteld hé. Elk jaar gaan ze daar nog op bezoek bij hun vrienden zeg maar familie. Hier in Turnhout gaat alles zijn gewone gangetje. Niets speciaal te melden. Gisteren in de voormiddag een leuke babbel gehad met Lieve onze poetsvrouw. Daarna rond 13h30 naar mijn werk gegaan om de geplaatste tbc test op mijn arm af te laten lezen. Alles in orde dus ik kan weer gerust zijn en meer nog, ik moet nu niet meer om de zes maanden dat venijnig tbc injectie laten plaatsen want de volgende keer ben ik met pensioen :-) Ik zit er niets mee in want deze keer was het een leerling verpleegster ( de vaste verpleegster gaat op 1 juni met pensioen ) die de injectie's plaatste. Het deed dubbel zo zeer want zij injecteerde de substantie véél te langzaam in mijn onderarm. Ik ben wel dapper gebleven en heb niet ai geroepen en heb niet het bewustzijn verloren tijdens die kleine marteling ! Wat ben ik toch dapper hé ! :-( Vandaag zaterdag nog eens thuisgebleven om bij Sumi de werkers op te vangen want ze zijn bij haar een nieuwe keuken aan het plaatsen. Maandag namiddag en dinsdag voormiddag nog eens van dat. Zou het kunnen dat nonkel Herman veel te braaf is voor deze wereld ? :-) Dinsdag in de namiddag nog eens een ziekebezoek bij mijn vriend Marcel ( 78 jaar ) in Oud-Turnhout op het programma. Donderdag naar de Pinksterkerk in Turnhout voor een communiedienst en daarna naar Sofie ( de communiekant ) thuis voor een feestje. Sofie is het eerste kleinkind van mijn voormalige directeur ( intussen ook met pensioen )en zijn vrouw waar ik al lange tijd mee bevriend ben. Zoals ik al zei beste Koen, Katrien en Zonne, hier in Turnhout gaat alles zijn gewone gangetje niets speciaal te melden dus. :-) Nog een héél fijn weekend en tot de volgende keer ! Nonkel Herman
BeantwoordenVerwijderen