vrijdag 20 april 2012

LOEMPIA'S


wij hebben het best wel getroffen met onze buren. enkel met onze linker-buren hebben we niet zoveel contact. alhoewel ik overtuigd ben dat Mariëtte in de grond wel een warm hart heeft. maar je moet het er natuurlijk wel eerst inkrijgen. en ‘t moet bovendien lang genoeg op het vuur hebben gestaan. liefst met een uitje erbij. en wat verse peterselie.
Brigitte, onze over-buurvrouw is een schatje. zelf heeft ze spontaan aangeboden om indien nodig, op zonne te letten. één keer hebben we daar al gebruik van gemaakt, omdat we persé de finale van het wereldkampioenschap diepzeebiljarten in Royan wilden gaan bekijken. ze was op het ergste voorbereid toen we onze dochter daar gingen afzetten, volledig in combat-kledij en met haar haar in een knot naar achteren. als ik u er echter bij vertel dat brigitte ruim de zestig voorbij is kunt u zich er wel iets bij voorstellen.
bent u ooit al in royan geweest? een super-gezellig stadje aan de atlantische kust met gezellige terrasjes en een een leuk haventje. 
stel, je hebt er je je jachtje liggen, maar daarnaast verzamel je ook nog eens schepen. u woont aan het strand en hebt daar een enorme aanlegsteiger waar reeds een Duits legerschip, het schip van Christoffel Columbus en het bootje van peppi en kokki liggen aangemeerd.
en op een mooie dag kuiert u wat rond in de bergen rond Jeruzalem, u bent daar op familiebezoek bij de tante van uw oudste dwergkonijn.
ooit al eens in Jeruzalem geweest trouwens ? ik ook niet, dus verwacht niet dat ik u er iets over vertel. 
en plots struikelt u over een plank. u begint te graven en te graven en wonder boven wonder, u stoot op de ark van noah. “jaja” zult u zeggen, “maar hoe weet ik zo zeker dat het hier over de ark van Noah gaat ?” wel, omdat ‘t er in koeien van letters opstaat . in ‘t Hebreeuws weliswaar. “jaja” hoor ik u mompelen, “ maar ik lees helemaal geen Hebreeuws”. “nee nee” antwoord ik op mijn beurt, “ik ook niet”. “maar uw vrouw wel”.
u bent natuurlijk in de zevende hemel, maanden steelt u foto de cover van alle weekbladen, u wordt gevraagd in talkshows van Zwevegem tot  Mugadishu. kortom, de wereld ligt aan je voeten.
wanneer u  thuiskomt is je vrouw er intussen vandoor met de nonkel van uw jongste kanarievogel maar dat kan de pret niet bederven, wel in tegendeel.
de ark is natuurlijk in een erbarmelijke staat en beetje per beetje begint u het schip te restaureren. met engelengeduld. plank voor plank wordt vernieuwd. na zeven jaar bent u eindelijk klaar.
de wereldpers stroomt opnieuw in grote getale toe op de persconferentie die u hebt georganiseerd. met een drankje. en een schaaltje paprikachips erbij. iedereen is vol bewondering en als een volleerd mediafiguur beantwoordt u alle vragen.
en dan sta ik recht. en ik vraag je “heb je echt elke plank vernieuwd ?” “jaja, antwoord je, met de borst vooruit en ogen die glimmen van trots.
“maar heb je dan eigenlijk wel nog de ark van noah” is mijn volgende vraag.
.......................badend in het zweet schiet je wakker. het was maar een droom. jammerlijk genoeg ligt je vrouw ook nog altijd naast je. 
voor haar eerste communie kreeg katrien een abonnement op een Viëtnamees tijdschrift en soms neem ik dat ook wel eens ter hand. daarin las ik dat een mens gemiddeld duizend liter tranen vergiet. je kan je natuurlijk afvragen of die vietnamezen niks beters te doen hebben. wellicht niet. of ‘t is nu en dan eens een paar loempia’s bakken. 
Is francois hollande echt wel een fransman ?
was noah echt een albino ?
en hebben wij echt zoveel abonnementen ?
uit welingelichte bron hoorde ik dat we dit, en ongetwijfeld nog veel meer, te weten komen in een nieuwe aflevering van les deux fromages en france. van uw correspondent ter plaatse. 
a+

Geen opmerkingen:

Een reactie posten