vrijdag 13 juli 2018

HET SCHIP VAN DE WOESTIJN

Wist u dat kamelen vaak een middagdutje doen? Ik eerlijk gezegd ook niet. Ik hoorde het onlangs van de broer van de nicht van de bet-overgrootvader van mijn oom Clovis.
U moet weten dat die broer een wereldvermaarde bioloog is met als specialiteit kamelen. Hoe je er bijkomt om dit onderwerp als specialiteit te nemen moet ik hem toch eens dringend vragen.
Jammer genoeg zal dit even moeten wachten want hij is opgenomen op de spoedafdeling van één of ander louch militair hospitaal in de achterbuurten van Caïro. Hij schijnt een kameel te hebben gestoord tijdens z'n dutje en dat mottig beest was blijkbaar Not amused. Eigen schuld dikke bult. Mij moet je ook niet storen als ik aan het slapen ben.
Vanuit wetenschappelijk oogpunt gezien is het voor hem natuurlijk een opsteker dat hij dat heeft ontdekt maar de vraag is of hij daar veel mee opschiet als hij het hospitaal verlaat langs de achteruitgang tussen vier planken. Duimen maar. Al is het feit dat we vandaag vrijdag de dertiende zijn niet zo'n gunstig voorteken.
Er kunnen wel meer dingen verkeerd lopen op dagen als deze. Het is kwart na half zes in de ochtend en ik voel me eerlijk gezegd ook niet zo toppie-toppie. Het lijkt alsof ik vannacht in volle vaart met een race-auto op een muur ben afgereden en ik op minder dan tien centimeter ervan tot stilstand ben gekomen. Niks aan het handje niks aan het voetje zou je kunnen zeggen. Maar de schrik zit er goed in en ik denk dat ik mijn denkbeeldige auto toch even langs de kant laat staan.
Ik bereid me nog snel een kamelenkloten-kebab en probeer toch nog iets te maken van deze kakelverse dag.
Van uw correspondent ter plaatse.
A+

Geen opmerkingen:

Een reactie posten