maandag 25 mei 2020

PRE-CORONA

Deze blog werd 8 jaar geleden geschreven. Toen ik hem onlangs herlas, omdat ik helemaal niks anders had te doen, en ik alle conserven in de voorraadkelder al alfabetisch en volgens vervaldatum had gerangschikt, viel er me een ding op. Voeg er 17 keer het woord Corona en 11 keer het woord Covid-19 aan toe en hij kon net zo goed gisteren aan mijn brein zijn ontsproten.

Hebt u soms ook het gevoel dat het compleet uit de hand loopt met deze blauwe planeet? dat we met een rotvaart afstevenen op het “einde der tijden?”
Kloppen de voorspellingen van de maya’s en vergaat onze planeet in een wolk van stof op 21 december 2012 ?
“hopelijk niet” hoor ik u al zeggen “want ik heb het eten voor twaalf man en een paardenkop reeds besteld voor kerstavond en zelfs al een voorschot betaald. En het was bijlange niet goedkoop want op het hoofdgerecht staan kolibrie-vleugeltjes op een bedje van truffel-marmelade. met als tussendoortje kamelekloten-kebab. op grootmoeders wijze.met kroketjes weliswaar.”
Wie de voorspellingen van de maya’s een beetje beter bekijkt, weet dat we niet met man en muis zullen vergaan zoals de titanic een eeuw geleden.De zwarte dozen van de Titanic zijn trouwens recent gevonden en geven toch wel een bijzondere kijk op de laatste minuten voor het schip kopje onder ging. enkele minuten na de crash op een ijsberg spreekt de kapitein de bemanning toe.”beste passagiers, we zijn lek geslagen en helaas helaas driewerf helaas, er is geen redden meer aan, we hebben alles geprobeerd om het gat te dichten maar de tuttefrut laat nog altijd water door, probeer nog iets te maken van jullie laatste uren,en het was me een eer en genoegen jullie kapitein te zijn.”
Gedurende enkele ogenblikken kan je een speld horen vallen in de dining-room tot plots een dame roept:”welke man wil mij nog eens echt een vrouw laten voelen ?”......................  opnieuw valt een doodse stilte in de eetzaal ................................................... tot plots een man recht springt, zijn hemd en broek uittrekt, en zegt;”hier,strijken.”
Misschien, heel misschien, gebeuren er vanaf 21/12 wel mirakels. en raken we beetje per beetje van onze degout af die we nu met zijn allen voelen ten opzichte van banken, wereldleiders en de kerk.
Neem nu de bankencrisis. om te beginnen is het woord al volledig misplaatst. want de banken zitten helemaal niet in een crisis. de crisis is voorbehouden voor wie er zijn geld heeft staan. Als iedereen zijn geld zou afhalen zou dat probleem al van de baan zijn. mijn oma-zaliger zei altijd: “geld is niet belangrijk, zolang het er maar is”.wat een wijze vrouw was die Marie-Thèrése toch.
Begraaf het desnoods in je tuin, het zal je meer opbrengen dan het nu doet. het enige wat het je eventueel zal kosten is de aankoop van een spade. 
“ja ja”hoor ik u zeggen, “maar ik heb helemaal geen tuin”.
Dan kan je natuurlijk nog aankloppen bij de buurman,niet alvorens eerst te hebben gecheckt of hij al dan niet bankier is.
”ja ja” schreeuwt u het bijna uit, “maar ik heb helemaal geen buurman”. 
Ok, dan kan je misschien overwegen om een huis met tuin te kopen.
”ja, maar”hoor ik u tot hier denken,”ik heb daar helemaal geen geld voor”.
Dan vraag ik me af waar je in godsnaam zit over te zagen.
Misschien worden er eind 2012 wel enkele gordijnen opzij geschoven waardoor we als mens meer inzichten krijgen over het hoe en waarom van dit bestaan,  waardoor we heel misschien weer wat dichter bij elkaar komen te staan , in plaats van steeds maar verder uit elkaar te drijven, gedreven door hebzucht en materialisme. 
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Iemand die ook héél wijs was maar waar ik het nog niet eerder heb over gehad is mijn grootvader-zaliger Arthur. hij bracht een groot deel van zijn leven in Congo door en op een dag,ik moet een jaar of vijftien zijn geweest en in één van zijn laatste levensjaren,riep hij me bij zich. “Koentje,” zei hij,en dat was helemaal niet vreemd,want in die tijd noemde iedereen me Koentje omdat dat nu éénmaal de naam was die mijn vader in de zomer van 1969 in het stadhuis had opgegeven, “van wijven heb je mijns inziens wel kaas gegeten”, en gelijk had ie, “maar van drank heb je nog heel wat te leren!” Hij vervolgde:“Je moet altijd de alcohol drinken die wordt geproduceerd in de streek waar je woont of waar je doorheen loopt. Als je naar Cuba gaat, drink je Rum en in Joegoslavië,” want inderdaad, in die tijd was Joegoslavië nog gewoon een land als dertien in een dozijn, “daar drink je Sljivovitch, in Mexico ga je voor Tequila en passeer je door Athene,dan ga je je te buiten aan Ouzo.In plopsaland kies je dan weer voor Fristi!” “Als je dat doet, krijg je nooit een kater. Er zitten generaties wijsheid in die dranken, generaties van ondervinding hoe een lichaam zich gedraagt in dat klimaat en hoe het reageert op de bodem en het water.” een wijs man zowaar, pepe Arthur.
hebt u al de foto’s bekeken aan mijn linkerzijde?
bent u het nog niet moe?
en geeft wereldploegske kv-Kortrijk straks voetballes aan standard ?
mis het vooral niet, in een volgende aflevering van les deux fromages en France. 
Van uw correspondent ter plaatse.
A+

Geen opmerkingen:

Een reactie posten