L'ECOLE MATERNELLE DE GAVAUDUN

De eerste twee volle weken school voor Zonne zijn achter de rug. Oorspronkelijk leek het niet zo’n grote wijziging. Tenslotte ging ze ook al vier dagen per week naar haar nounou’s in de creche. Toch, voor ons is het verschil duidelijk voelbaar.

Zo moeten we er nu voor zorgen dat onze dochter om negen uur in haar klasje is.  Zo moeten we zien dat ze goed is aangekleed want nu speelt ze meer buiten. Zo zijn er ineens 26 kinderen in plaats van maximum 11 per dag. En dus ook eens zoveel ouders om te zoenen. Voeg daarbij nog de zoenen aan juffrouw Isabelle, juffrouw Madelene en misschien ook aan de dame van de speelplaats en aan de mevrouw van de kantine. Veel meer kan het niet worden want met vier volwassenen in dit schooltje hebben we het zowat gehad. 

Zonne heeft deze eerste schooldagen uiteindelijk ook de knoop doorgehakt om kaka op haar potje te doen. En dat zou een krantenkop in de plaatselijke gazet mogen worden, wat ons betreft. We hebben dit onderwerp steeds met liefde omarmd maar soms was er toch een stemmetje in ons achterhoofd die zich afvroeg waarmee we bezig waren. Toelaten dat ze heel bewust in haar wasbare luier kaka aan het doen was, voelde niet steeds prettig. Noch op dat moment zelf, noch op het moment dat we de luier manueel moesten uitwassen. U begrijpt allen wat we bedoelen, nietwaar? Maar zoals elke papa en mama deden we dit met een groot hart en zijn we het binnen een aantal weken wellicht vergeten. 

Zonne zelf vind het naar school gaan fantastisch! Geen haar op haar hoofd dat eraan denkt om terug naar de creche te gaan. Ze was gewoon klaar voor deze stap. Ze voelt zich er vrijer. Er is meer ruimte om te exploreren, te spelen en nieuwe vriendjes te maken. 

Woensdag is een vrije dag. En morgen zal zo weer helemaal klaarstaan in de startblokken.

Wij zijn fier dat onze dochter groter wordt. En vooral dat ze al omschreven wordt als het zonnetje in huis. 

grand bisou van Katrien.