Ik zou kunnen beginnen met zeggen dat ik geen tijd heb gehad om te schrijven. Dat zou gelogen zijn.
Ik zou u kunnen wijsmaken dat het véél en véél te warm was om te schrijven. Een leugen in het kwadraat.
Ik zou u natuurlijk ook gewoon de waarheid kunnen vertellen.
Alles in de natuur heeft zon nodig om te groeien, te bloeien en goed te gedijen. Met uitzondering van de regenworm mischien. Ik dus ook. De laatste maanden waren somber. Somber aan de hemel. Somber in mijn hart. Elke dag opnieuw, telkens weer een gevecht, om zonder al teveel kleerscheuren de avond te halen. Eeuwige regenval.
Gelukkig was er Zonne. Zonne die telkens weer naar boven wijst en “re” zegt. Terwijl ze haar tandjes bloot lacht.
Zonne die elke dag opnieuw energie voor drie heeft. Energie om voor haar hele huishouden te zorgen. Robot. Bébé. Bal.
De laatste tijd zit ze vooral in haar ballenperiode. Van pingpongbal over golfbal tot voetbal. Allen krijgen ze dezelfde liefdevolle behandeling. Mee onder de douche. Samen teder toegedekt onder het dekentje en zachtjes eaulevoil gewenst bij het slapengaan.
Zonne die haar kinderwagen vult met een kilo of wat melkpoeder en daarmee het ganse huis doorkruist.
Zonne die streng met haar vingertje zwaait met de woorden “non papa” als iets haar niet zint.
Zonne die met opgestroopte mouwen, staande op een stoel, de afwas doet. En in één ruk door meteen ook de ganse keuken onder water zet.
Zonne die door haar opgewektheid en enthousiasme het favorietje is in de crêche.
Zonne die verantwoordelijk is voor meer dan de helft van onze dagelijkse glimlach.
Zonne, ondanks het feit dat je soms een klein ettertje bent, bedankt om me door deze moeilijke maanden heen te hebben gesleurd.
Van uw correspondent ter plaatse.
A+
Dag Koen, Katrien en Zonne. Toch nog leven op de blog ! :-) Zo te lezen houd Zonne het zonnetje in huis overeind want al de rest klinkt niet al te best. Het gras op een ander is niet altijd groener dan de plek waar je vandaan komt maar dat weten jullie intussen ook wel he ! Toch volhouden beste Koen en Katrien. Het vraagt tijd doch uiteindelijk als je voor je dromen, je wensen blijft gaan, gaan de puzzelstukken uiteindelijk toch op de juiste plaats vallen. De meteo zit noch bij jullie noch bij ons in Vlaanderen mee. Misschien vanaf morgen eindelijk de goede richting op tenminste hier in België. Eerst zien en dan geloven zei de blinde die geen steek voor zijn ogen zag. :-) Sinds 1 oktober vorig jaar ben ik het eerste jaar van mijn pensioen ingegaan en eigenlijk, vooral door dat slechte weer, ben ik niet echt gelukkig. Ik heb vandaag op de nieuwsberichten beelden gezien van plaatsen waar momenteel de miserie van slecht weer nog veel erger is dus ga ik over het Belgische weer maar niet te veel klagen. Ik moet zeggen Koen, Katrien dat de drang om hetzelfde te doen zoals jullie met de dag sterker en sterker wordt. Ik heb gisteren zelfs nog een brief naar een notaris in Bretagne gestuurd met verzoek om meer informatie omtrent een huis in Ferel ongeveer 7,5 km van Arzal en 10 km van de Atlantische Oceaan. Ik ben ook bezig met informatie te verzamelen omtrent emigratie naar Frankrijk. Ik dacht dat wij hier in België al met een berg regels zaten maar in Frankrijk doen ze er blijkbaar nog een heel pak bij. Voor mij zal het wel minder erg zijn dan voor jullie want ik hoef daar geen beroep meer uit oefenen. Alleen maar mijn pensioen opdoen, met andere woorden, de Franse economie steunen. In elk geval, ik ga niet meer toezien hoe het leven aan mij voorbij blijft schuiven en toch nog proberen mijn eigen Franse droom waar te maken. Ik mag van geluk spreken dat ik daar niet alleen zal staan want mijn Franse vrienden in Arzal staan al te springen om mij ginds te helpen, bij te staan om mijn avontuur daar in goede banen te leiden. Blijkbaar hebben mijn Franse vrienden en ik op die amper 6 jaar dat ik daar in Arzal kom, toch een stevige vriendschapsband opgebouwd. Ik ga niet te luid roepen maar ga deze keer er wel voor de volle 100% gaan om ook voor mij van Frankrijk mijn nieuwe thuisland te maken. We zien wel wat het worden zal ! Het kan maar twee kanten opgaan en dat is, of alles, of niets ! :-) Dromen zijn niet verboden en wie weet komen ze deze keer ook wel uit ! :-)Zo beste vrienden, hou je goed en blijf knokken om jullie eigen dromen in Frankrijk waar te maken. Nog een fijn weekend en de groetjes aan allen ! :-) Nonkel Herman :-)
BeantwoordenVerwijderenZonne heeft dan ook de tijd van haar leven. Met haar geweldige ouders kan ze de wereld aan en is die alleen maar roze. geniet ervan! by the way de zon is onderweg! xxx Leen
BeantwoordenVerwijderen