Wel, Koen had alvast de aanzet gegeven dat ik nog “iets” zou schrijven. En dan heel bepaald over wàt we gedaan hebben om uit ons negatief denken (lees gerust een beginnende depressie) te kruipen.
In de eerste plaats de bewustwording dat het niet goed ging met mij. In de fond ook met Koen, maar ik kan enkel mijn eigen gevoelens voelen. Daarnaast kan ik me wel empatisch opstellen naar mij liefste ventje. Dat besef werd meer duidelijk doordat ik tot niets kwam terwijl ik een zee van tijd had, enkel in mijn bed wou kruipen, Zonne mij niet kon opvrolijken, ik geen eetlust had, om het minste huilde en me zot begon te voelen van de negatieve gedachten die er in mijn hoofd spookten. Dat laatste maakte me heel erg onrustig.
Vanuit mijn ervaringen in het leven zag ik nog een oplossing en dat is meditatie. Je verdient er geen geld mee, je kan er wel rust mee creëren.
Er zijn twee soorten meditatie. En velen onder jullie kennen vast en zeker de passieve vorm waarbij je gedachten laat komen en gaan. Of waarin je via begeleiding tot een diepere ontspanning en vrede kan komen. Koen en ik waren daarmee begonnen -op advies van lieve vrienden in België-. De rommel in mijn hoofd werd meer zichtbaar. En het lukte mij niet steeds om de voorgestelde meditatie deftig af te ronden. Al kon ik met momenten wel rust ervaren. In ieder geval was het een betere oplossing dan naar lulkoek op TV zitten te gapen. Toch ervaarde ik het niet als voldoende ... Ik voelde dat ik meer nodig had.
Ik ben niet naar de dokter gehold voor een doosje pillen maar herinnerde me goed en helder de actieve meditatie die ik jaren geleden deed en die mijn leven fel veranderde in de positieve zin. Ik ben uit bed gestapt en ben mijn lichaam beginnen schudden. Ik kreeg er gratis een huilbui bij maar ‘t voelde deugdzaam. Koen sprong bij, al kende hij deze gebruiken niet, en voelde dat zijn lichaam dit fijn vond... beetje bij beetje en door dagelijks ons lichaam twee keer een half uurtje te schudden op inspirerende muziek en met een lichtmantra ... kropen we terug omhoog. Na twee dagen kregen we zelf goed nieuws en de volgende dag opnieuw en de dag nadien ook... het geheel deed ons terug lachen en beseffen dat we elkaar graag zien en terug moed voelen om de dagelijkse dingen aan te pakken. Het is geestig om op te merken dat je lichaam na een tijdje vraagt om geschud te worden. Het is alsof het vraagt om de lasten van de dag weg te gooien, alvorens je gaat slapen.
Persoonlijk heb ik in de voorbije jaren véél mensen ontmoet die komaf hebben kunnen maken met allerlei kwaaltjes en zelfs grotere ziektes door het shaken in hun leven te brengen. Ik zie het ook nu als een verlossing van de negatieve gedachten die probeerden de bovenhand te halen op mijn wezen. Want ik weet dat ik van nature positief en krachtig ben. Eventjes was dit bedekt met een donkergrijze mist. En gelukkig dat ik snel het inzicht kreeg dat dit absoluut niet bij mij past!
Als je er meer over wilt lezen, kan ik refereren naar twee artikels. Misschien heb je er ook iets aan. Veel liefs, Katrien
Dag Katrien,
BeantwoordenVerwijderenHet wordt hoog tijd dat jij en Koen daar in de Dordogne aan de slag kunnen. Volgens mij voor jullie het enigste geneesmiddel om die neerslachtigheid om te buigen naar levensvreugde. Het gaat momenteel niet zo goed zoals jullie wensen, in jullie hoofden hebben. Het element ongeduld ( je zit ergens vast ) werkt in zo'n situatie eerder in het nadeel dan voordeel. Neerslachtigheid heeft in deze omstandigheden een voedingsbodem om toe te slaan. Jullie zijn met een missie, met grote plannen naar Frankrijk vertrokken. De wil, inzet en moed om te slagen is er doch je stoot op hindernissen die de weg naar jullie droom vertragen. Sommige hindernissen zijn op zich niet groot maar wel belangrijk genoeg om gemaakte plannen, wensen in de war te sturen. Ik ben nog steeds in de overtuiging dat het met u allen in Saint Méard de Drone in orde gaat komen. Het wordt knokken om die laatste hindernissen naar een mooi leven in Frankrijk op te ruimen maar..... jullie kunnen dat ! Laat het element ongeduld niet uw nieuwe leven in de Dordogne vergallen. Ongeduld brengt niets op integendeel ! Wat die beginnende depressie betreft, maak je eigen geen zorgen want daar zijn jullie lichtjaren ver vandaan. Neerslachtigheid, vind ik gezien jullie situatie beter van toepassing. Depressie, neerslachtigheid, van geen van de twee wordt je vrolijk. Gelukkig is neerslachtigheid omwille van tijdelijke problemen veel minder erg en beter te overwinnen dan een ( echte ) depressie. Ik kan van dit laatste, jammer genoeg al sinds september 1999 meespreken. Mijn probleem is biologisch en is zonder medicatie niet beheersbaar. Het is iets voor de rest van mijn leven doch niet genoeg om mijn hoofd te laten hangen. De balans, het gewicht goede en minder goede dagen ligt gelukkig in de schaal van goede dagen. Zoals ik al zei, jullie zitten nog lichtjaren ver van een depressie vandaan. Ik schrijf jullie als medicatie voor, goede en vooral leuke banen. Eenmaal terug actief, komt de rest vanzelf in orde ! Wat dat schudden gedoe betreft, als jullie daar goed bij voelen gewoon verder blijven schudden ! :-) Ik zelf heb het niet op organisaties zoals www.ratubagus.com. Dat laatste .COM doet mij eerder aan kassa, kassa toestanden denken. In de zakenwereld worden bewust problemen, behoeftes uitgevonden, geschapen met enkel en alleen het doel om er zelf financieel beter van te worden. Vandaar mijn argwaan tegenover organisaties met een .COM die mensen die zich minder goed in hun huid voelen lucht te verkopen. Dit is natuurlijk mijn persoonlijke mening !
Beste Katrien, Koen en Zonne, blijf aan uw dromen werken want die zijn zeker de moeite waard ! Blijf jullie neuzen in de goede richting houden en je weet...... ik kom dat in oktober persoonlijk controleren hé ! Geef er intussen een lap op en ga voor de volle 100% !
Groetjes, nonkel Herman :-)